dinsdag, juli 25, 2006

GSM operatoren doen goeie zaak, het is immers vakantie...

Hetgeen nu volgt is een objectieve observatie van de vakantiepuber. Het viel me namelijk op dat je geen straathoek, terras of dergelijke kan passeren of er zit er wel eentje lekker sociaal te doen tegenover de vriendjes en vriendinnetjes aldaar aanwezig, met de GSM in de hand druk te SMS'en. Des te opvallender wordt het wanneer je dat tafereel even verder gadeslaat. Het is besmettelijk. Na 5 minuten zit iedereen vrolijk mee te doen. Neusje tegen het scherm, ogen op half zeven, duimpje in de aanslag en aanvalleuh! Om het eerst een SMS-je sturen van minimum 50 tekens. De inhoud speelt geen rol.

Geef toe het is nogal tamelijk asociaal wanneer jij iets zit te vertellen en de rest van de bende niet eens luistert naar jouw interessante uiteenzetting omdat ze al hun uiterste concentratie nodig hebben om te SMS'en.

De vraag is dan wat heeft hij of zij te vertellen ?
Vriendje heeft mij bedrogen - zend
antwoord - Yes I know
Hoezo? - zend
antwoord - ik ben nu zijn lief
Voilà weer een contactpersoon minder en een paar eurocenten armer.

Hey Jos, ik heb een nieuw lief - zend
antwoord - Yes I know
Hoezo? - zend
antwoord - ik heb uw oud lief binnengedraaid
Ziezo verloren gegane contactpersoon vervangen door een nieuwe en een paar eurocenten armer.

Romantisch niet?

Het lijkt een ware sport geworden, ja zelfs een statussymbool : Hoe meer SMS berichten je ontvangt hoe belangrijker je bent, dus interessanter voor de anderen. Die vragen dan je nummer. Resultaat : nog meer SMS berichten in je inbox.

Verder is het ook belangrijk welke GSM je hebt. Dat je ermee kan bellen is niet belangrijk. Hoe duurder en hoe meer snufjes, hoe interessanter je bent. Je GSM wordt een deel van je lichaam. Sommigen zie je rondlopen met hun hand aan hun oor om te verdoezelen dat hun GSM aan hun flapper is vastgegroeid. Nieuwe ziektes steken de kop op : Het GSM oor, de SMS duim, ..., de gekookte hersenen.
Het schijnt namelijk dat de GSM straling schadelijk zou zijn voor je hersenen. Hoe meer je belt hoe meer je hersenen opwarmen, hoe meer celletjes afsterven, hoe dommer je wordt. Als jonge kerel moet je nog beter oppassen: Wanneer je GSM in je broekzak steekt, zend deze eigelijk ook constant uit. Dat is verdraaid dicht bij je edele onderdelen. Hoe warmer je zaad, hoe slechter de kwaliteit. Hoe minder kans op kinderen. Als je daarbij stil staat zou je in delen van de wereld, waar de bevolkingsexplosie het grootst is, de GSM dracht kunnen verplichten. Op termijn lost het overbevolkingsprobleem zichzelf op.

Twee op zichzelf staande feiten zouden in principe dus eigelijk gelinkt kunnen worden: De vergrijzing van de bevolking (meer klakkemannen) versus de stijging van het GSM gebruik bij jongeren (minder kleine kotertjes die geboren worden).

Je moet al heel goed zoeken naar een tiener die geen GSM heeft. Als je die dan al vind dan is dat meestal zo'n einzelganger zonder sociaal contact. Het is normaal : hij/zij kan niet SMS'en en er ook geen krijgen, dus niet interessant.

De mobiele operatoren richten zich ook in de reclame steeds op de jongere. Geen belminuten maar SMS-packs. Die packs zijn dan zo groot dat de eigenaar ervan moeite moet doen om ze tegen het einde van de maand allemaal op te krijgen. SMS'en wordt als het ware een dagtaak. Dit valt het meeste op wanneer het einde van de maand eraan staat te komen. Vader wacht op zijn salaris en zoon- of dochterlief moet alle hens aan dek roepen om het SMS-pack op te krijgen zodat Vader, wanneer zijn salaris eindelijk in de pocket is, de factuur van zoon- of dochterlief kan betalen. Meteen daarna kan vader weer uitkijken naar het einde van de volgende maand.

Laatst kwam een mijner bloedeigen scheppingen zanikken dat er dringend een nieuwe GSM moest gekocht worden (door mij). Op de vraag of het huidige apparaat niet meer voldeed kwam een bevestigend antwoord. Op mijn vraag of er niet meer mee kon gebeld worden of ge-SMS-t moest er even nagedacht worden. Het antwoord daarop zou beslissend zijn voor de kans op een nieuw telefoontje. "Nee pa, hij is te groot, kan geen filmpjes bekijken, MP3's instellen als beltoon en er zit geen radio in." Wel ja een mens moet mee met zijn tijd. Ik vraag me af wat het volgende keer zal zijn : "Ik kan er geen cola mee koud houden?"

Akkoord ik heb ook een GSM, die gebruik ik als wekker. Wanneer men mij belt en het nummer is verborgen antwoord ik niet. Wanneer ik een SMS krijg dan kan je er op rekenen dat mijn antwoord kort zal zijn en het een kwartiertje kan duren eer je dat antwoord ook hebt. Maar ik ben niet dom ! Ik heb Bluetooth. Ik kan SMS-jes versturen van op mijn computer. Typt veel makkelijker en je kan ook veel meer dan enkel SMS'en. Je kan er mee bellen ! Eigelijk kan je dus met je computer op zich evenveel als met een GSM. Ik zie 'm mij nog wel niet in mijn broekzak te steken of aan mijn oor te houden wegens te zwaar. Ook kan mijn computer geen cola koud houden maar de voordelen moeten worden afgewogen tegen de nadelen. Geef mij maar mijn Mac en je hoeft mij niet te bellen op mijn GSM want ik neem toch niet op. De kans is groot dat ik het niet eens hoor. Ik heb met mijn GSM geprutst weet u. Ik heb door de menu's gebladerd en ergens de optie "Stil" aangezet en ik weet verdraaid niet meer hoe ik dat moet uitzetten. Mij bereiken zal niet simpel zijn, het moet al lukken dat ik net wanneer jij belt, mijn GSM aan het showen ben met zijn camera, MP3 speler, radio, enz... Ik zeg dus wel "showen" want vraag me niet hoe hij werkt. Veel te ingewikkeld. Misschien toch maar eens uitleg vragen aan de tieners op het terras. Maar ik wacht wel tot ze moe ge-SMS-t zijn. Ik wil ze niet storen tijdens het leggen van hun sociale contacten.

zondag, juli 09, 2006

GPS

Al van jongs af aan interesseerde ik me al voor technologie tot wanhoop van mijn vader.
Alles wat vliegt en op rails reed kreeg steeds mijn volle aandacht. Wanneer de Sinterklaasdagen eraan kwamen was het feest en keek ik alvast uit naar wat de goedheilig man in mijn schoenen zou droppen. Steevast vroeg ik hoogtechnologisch speelgoed gaande van radiogestuurde auto's, modelbouwvliegtuigen en ik kon best ook een nieuwe locomotief voor mijn spoorbaan gebruiken. Vader wist meteen waarvoor hij uren klopte dat het niet mooi meer was.
Nu mijn pa vond het niet erg dat ik geboeid was door technologie, hij vond het zelfs fantastisch. die mening zou hij snel herzien want de buitenkant van de technologie was ik snel beu. De binnenzijde ervan was veel interessanter. Mijn nieuwsgierigheid kende geen grenzen. De techniek wel. De radiogestuurde wagen bleek het na een "onderhoudsbeurt" niet meer te doen. Speelgoedtreinen rijden niet op 220 Volt en modelbouwvliegtuigen kunnen niet vliegen, althans toch niet deze die ik samenprulde.

Het demonteren verminderde met de jaren en de interesses verlegden zich van technologie naar andere, voor een puber, veel belangrijkere dingen : meiskes. Nerd die ik was, was mijn aanpak van die technologie niet zo efficiënt. Je kan meiskes niet openvijzen en van technologische grootspraak begrijpen ze toch niks. Dus na talloze vruchteloze pogingen om een lief te forceren stelde ik verdere plannen in die richting nog maar eventjes uit. Terug naar de technologie dan maar. Computers begonnen toen aan hun opmars die niet meer te stuiten zou blijken. Was het andersom geweest had u dit namelijk niet gelezen op uw PC (Personal Crap).

Nadat de bits en bytes de huiskamer hadden ingenomen kwam de technologie ook terecht in de auto in de vorm van boordcomputers en vooral GPS. GPS is een schitterend ding. Een schermpje met daarop een landkaart en naar keuze daarin een vrouw of man die u de juiste weg wijst.

Vroeger wees meneer pastoor nog de 'goede weg', nu doet GPS dat. Ik kom hier later op terug.

Je stapt in de wagen, typt de bestemming in en de lol kan beginnen. We nemen als voorbeeld een trip naar de kust. Alle wegen en vooral autosnelwegen leiden naar de kust. Volg gewoon de files in de zomerweekends. In principe heb je hiervoor in feite geen GPS nodig. Handig wordt het pas als je de files probeert te ontwijken en een afrit neemt. Je racet een half uur lang kilometers het platteland in en dan mag de GPS weer aan het werk. Je kan er vergif op innemen dat je na vijf minuten terug in de file staat op diezelfde autosnelweg maar een paar kilometer voor de afrit die je een half uur geleden had genomen. Die teef in dat GPS bakje heeft u goed liggen gehad ! Dat mensen echt vertrouwen op dat ding op het dashboard daar kan ik niet goed bij. "Aan de volgende afrit links houden." "Volg deze weg 5 kilometer". "Aan de volgende afrit links houden." "Volg deze weg 4 kilometer". "Aan de volgende afrit links houden." "Volg deze weg 8 kilometer". "Aan de volgende afrit links houden." Geef toe gezellig is anders. Ze kan beter haar bek houden tot je aan de juiste afrit komt of niet soms? Zeven uur later kom je dan eindelijk aan de afrit die je moet nemen, stuurt 'mevrouw van de GPS' je gegarandeerd nog tien kilometer om omdat je tijdens de trip een paar keer gevloekt hebt vermoedelijk.

Dit brengt me dan weer bij meneer pastoor. Die probeert de kudde ook op de goede weg te houden. Toegegeven op een andere manier maar toch, de grond van de zaak is hetzelfde : goed ter bestemming arriveren dewelke dat ook moge zijn.
Om ter bestemming te raken op pastoors wijze volstaat het om op zondag de mis bij te wonen en af en toe 'ter biecht te gaan' of 'te lijken' maar het laatste is dan weer meer iets voor die bejaarden die om negen uur 's morgens de bus nemen en dan gaan repeteren voor hun eigen grote moment.
Nu komt het : de link tussen GPS en MP (Meneer Pastoor). Goede katholieken gaan met de wagen naar de kerk en dan is een GPS vaak nodig. Wegomleggingen zijn vandaag de dag eerder regel dan uitzondering. Ik persoonlijk vertrouw niet op de oranje pijlen die menig kruispunt opvrolijken. Een of andere wegwerker zal maar eens het noorden kwijt zijn bij het plaatsen van die wegwijzer op een maandagmorgen na een zwaar weekend en je komt terecht op één of andere akker van een boerke met klak. Koude rillingen lopen nu al over mijn rug als ik er nog maar aan denk. Die farce kom je alvast niet tegen als je GPS hebt. Je kan dus met enige zekerheid concluderen dat GPS een Godsgeschenk is. "Snel naar de Kerk met TomTom". Het zou een goeie reclameslogan zijn. Het kan ook nog sneller met TomTom Go! maar dit ter zijde. Wij komen dus allemaal goed terecht, dat kan je nu wel stellen.

Maar... die madam in dat bakje... om te janken.

Je zal het toch maar doen. Een groepje programmeurs hebben netjes alle wegen in kaart gebracht en dan is het aan jou : moeder van vijf kleine bleiters. Je kruipt in een klein studiootje en je mag alle woordjes één voor één gaan inspreken. De software plakt ze wel aan elkaar in de juiste volgorde. De technieker aan de andere kant van het glas doet teken en 8 uur later is het zover. De woordjes zijn ingesproken: aan, de, volgende, uitrit, gaat, u, links, rechts, rechtdoor...kortom u begrijpt het systeem. "OK Marie ! En nu in 't Frans"... hoi hoi, fun, fun... Dat de mevrouw niet echt happy klinkt in je GPS is niet verwonderlijk. Het is meer een slaapcursus of hypnosesessie. Ga, ga, ga, ... rechtdoor, rechtdoor, rechtdoor,... en dan gebeuren er accidenten. "Ik was in slaap gevallen achter mijn stuur" is een veelgehoorde verklaring voor het feit dat er her en der menig verlichtingspaal horizontaal gaat. Het kan anders...

Persoonlijk zou ik het zo doen : INTERACTIEF

1. Geef uw naam in : GM
2. Kies uw dialect : Vlaams
3. Geef uw bestemming : Naar huis (da's een voorkeuze die ingegeven is, je kan het bezwaarlijk een favoriet noemen. Het Café "De rooie lamp" zet ik om begrijpelijke reden niet standaard bij mijn favorieten. Mevrouw rijd ook met de auto. Niet dat ze de GPS kan gebruiken, maar je weet maar nooit - better safe then sorry - denk ik altijd)
Maar we wijken af.

We zijn vertrokken :
Mevrouw GPS: Aan het volgende kruispunt moete rechts afslaan
Oeps: rechtdoor gereden
Mevrouw GPS : Gijse kemel ik heb gezegd rechts, zijde doof ofwa?
Ik : Dimmen bitch !
Mevrouw GPS : Allé sla hier dan af naar rechts
Ik : Ik kan niet afslaan, onderbroken
Mevrouw GPS : Zeg vent kunde daar nu echt nie door?
Ik : neenk
Mevrouw GPS : Enfin, draait u om en rijd terug. Probeert morgen nog es, misschien kunt ge er dan door.
Ik via GSM : "Sorry tante Trees, 'k zal morgen uw PC komen repareren."

Interactiviteit tussen GPS en chauffeur. Dat zou dus hét alternatief zijn. Stel je voor dat je na een avond stappen een nog zattere stem kan kiezen dan de uwe en tijdens het huiswaarts keren lustig zatte praat kan zitten verkopen en de stem in de GPS u er attent op maakt dat we hier linksaf moeten omdat het café in die straat nog open is. Uitgaan wordt zowaar leuk ook al ben je alleen.
Of nog beter : voor de vrouwen : "schakel nu in tweede schat, derde, vierde.... neenee! da's de achteruit hé sjoeke. Pas op daar staat een agent, je moet stoppen die staat niet gewoon naar u te zwaaien hé..."

De mogelijkheden zijn ongelimiteerd. Mijn oproep naar de GPS software makers : Maak het ding interactief en rijden wordt nog plezanter. Zolang we maar op de goede weg blijven dan zijn GPS en MP tevreden.
Technologie maakt het leven toch simpel en aangenamer.