woensdag, februari 11, 2009

Een griepke

Jep dudes en dudettes, ik heb prijs: Griepke
Het is maar een klein griepke maar 't is wel balen. Gans uw lijf doet zeer van uw kleine teen tot aan de puntjes van haar. Uitzweten dus maar. Dat is de enige oplossing.

Intussentijd is er weer al het een en 't ander gebeurt.

We zijn dus net voor nieuwjaar naar Disneyland gegaan (zie eerdere post) en het was leuk tot de eerste avond ik een aanval kreeg van tergende tandpijn. De dokter gebeld en stevige antibiotica en pijnstillers gekregen zodat ik het de resterende drie dagen kon uithouden. Thuisgekomen dat pijnlijke meubel uit mijn eetkamer laten verwijderen door een deskundige tandarts. Probleem opgelost en vleesje fijn snijden 's avonds voor het oudejaarsdiner. Ik leek wel een ouwe peet van 80, ne klakkeman dus, die zijn eten fijngemalen tot zich neemt. Het heeft niet veel gescheeld of ik had mijn toevlucht genomen tot babyvoeding (zo'n papke) maar dat zou er wel ver over geweest zijn.

Mijn twee kleine kameraden zijn intussen al zes maanden oud en worden steeds actiever en leuker om bezig te zien. Meme vond het nodig om een autostoel aan te schaffen om de kleinkinderen mee uit te nemen. Dat beloofd... Een van de kleinste kameraadjes is ondertussen ook geopereerd. Dat was best wel stresserend vooral voor de ouders. Maar het was een succes en mijne kleine vriend zit er weer stralend bij zoals voorheen. Hij leek er het minst last van te hebben gehad.
Het zijn twee felle rakkers mijn kleinste vrienden.

Zondagavond kregen we bezoek van mijne kleine maat en z'n papa en mama (mijn grote vrienden). Ze hadden een verrassing mee voor de meter (mijn madam) en wat voor één... Ik viel ver omver van 't verschieten en mijn madam, anders een spraakwaterval, wist gelijk een kwartier niet echt wat zeggen. Ze deed wel moeite maar veel zinnig kwam er niet uit. Om de spanning verder op te bouwen, want jullie zijn natuurlijk heel nieuwsgierig, mogen jullie raden wat het was. Of nee ik ga het gewoon zeggen : Een Flatscreen TV !!! Stel je voor. Ik heb al veel cadeau's gekregen maar deze was wel de meest grote (letterlijk en figuurlijk). We kijken nu dus HD-gewijs naar de programma's op onze TV, ondersteund door een home cinema systeem. We zijn moderne grootouders hé, en jonge grootouders... Allé dat vind ik toch. Als de jongste telg uit de familie trouwt op zijn twintigste dan ben ik nog een viriele bompa van 60 die zal swingen en shaken met de Bomma (oeps Meme moet ik zeggen) op de trouwparty.
Tussen haakjes zo'n breedbeeld TV is wel even wennen (en instellen). De eerste keer dat we de test deden leek iedereen op het scherm op Arnold te lijken. Je weet wel dat tekenfilmfiguurtje van Nickelodeon met zijn hoofd gelijk een rugby bal. Het leek dus aan de instellingen te liggen en niet aan de TV zelf. Oef. Ik zag mij al hele dagen naar uitgerokken hoofden en dikke actrices en brede boezems kijken. De laatavondfilm zou in deze configuratie wel heel vreemd overkomen. Ter info :ik kijk nooit naar de laatavondfilms (zo die hele late hé) want dan lig ik al in mijn nest of kijk ik iets interessanter dan billen en borsten in alle geuren, kleuren en posities. Die natuurdocumentaires lijken allemaal zo op elkaar dat het meestal herhalingen lijken met andere verpakkingen.

We gaan hier niet verder op in gaan want het zou anders nog pikant kunnen worden en over pikant gesproken. Thais eten is straffe kost. Niets voor mij.

Ik ben al tevreden dat ik nog gepost heb voor Pasen. Ik heb nu weer wat marge. Beetje inspiratie opdoen voor de volgende en weer een simpel blokje blog vullen. That's that !