vrijdag, december 12, 2008

Wijle gaan naar Parijs

Althans toch bijna tot in... Parijs.
We gaan gaan pre-kersten in Disneyland Resort Parijs.
Met andere woorden: Den dezen gaat gaan rollercoasteren, 4 dagen lang. wiihaa!

En in volgende reportagefilmke ziet ge ook al dat ze mij verwachten.




Tot ergens na nieuwjaar. 't Kan ook Pasen worden, ik weet het simpelweg nog niet zeker.

zondag, december 07, 2008

Baby's in Concert

Fijn fijn fijn... bezoek van kersverse -nu ja kersvers, laat ons zeggen kers zonder vers want 4 maanden ervaring ondertussen- ouders met kroost. Voeg daar nog een nichtje met kers vriend aan toe en je hebt een gezellige avond in het verschiet.

Maar...

O ja er is een 'Maar' wees maar zeker. Ook al zijn de klein kabouters volgens ons nog niet slim, ze weten vedomd goed wat solidariteit betekend. Een beetje uitleg : Baby's zijn klein en weten nog niet veel. Dat had je gedacht, ze zijn slim en pienter én geslepen genoeg om de volle aandacht op te eisen. Een baby komt ter wereld én schrikt zo erg van de vader die staat te loeren samen met het entourage, dat bij geboortes normaal gezien van de partij is, dat hij of zij het eerste jaar amper een woord kan uitbrengen. Dus die kleine rakkers moeten een andere manier vinden om aandacht te vragen. Dé uitgelezen manier hiervoor is huilen,krijsen, schreeuwen,... (vul zelf maar aan). Zet twee baby's samen en prompt gaan ze samenwerken. Ik verdenk ze ervan de obscure kunst van de telepatie te gebruiken hiervoor. Baby één zet zijn keelgat open. Hét sein voor baby twee om het voorbeeld te volgen en zo moet ooit Stereo uitgevonden zijn. Na een tijdje stoppen ze ermee even plots als ze zijn begonnen. Kort daarop begint baby één weer van katoen te geven tot hij of zij moe is en stilvalt. Hét sein voor baby twee om het concert verder te zetten. Baby twee draait de volumeknop toe... Hét signaal voor nummer één om over te nemen en geloof mij : dat kan zo wel effe doorgaan.

Op zich is dat allemaal niet erg. Het zijn tenslotte baby's en van baby's wordt verwacht dat zij ten gepaste tijde de gezangen aanheffen. Erger is dat tijdens het concert de toehoorders plots de drang voelen opkomen om even voor het boeleke te zingen. Als ik mag kiezen tussen de oergezangen van een baby of een mama of -god bewaar me- de papa dan is de keuze snel gemaakt : OORDOPJES. Jep da's de oplossing voor geluidsoverlast. Als bijstaander mag je dit gerust doen, als ouders nooit, dat is niet gepast.

Wat kan je dan wel doen om de baby stil te krijgen?

Akoetsjiekoetsjiekoetsjiewoetiefloetie bijvoorbeeld. Geen mens snapt wat dat betekend maar baby's of toch moeten ze even denken van "Wat zegt die pipo hier nu ineens allemaal?" Denken en huilen gaat niet samen dus zwijgen ze. Na enekel seconden zetten ze echter hun concert verder. Deze keer omdat ze zich een beetje nerveus maken over het feit dat ze je niet begrepen hebben en verdomd niet kunnen achterhalen wat jij daarnet allemaal stond te broebelen. Besluit : Akoetsjiekoetsjiekoetsjiewoetiefloetie laat het achterwege, je maakt er enkel de baby boos mee. Boze baby's huilen en krijsen en was dat nu net niet datgene dat we wilden vermijden?

Zotte gezichten trekken naar de baby kunnen ook averrechts effect hebben. De baby kan er zo van schrikken dat je nog een lelijker smoel kan trekken dan wanneer je hen normaal aangaapt. Schrikkende baby's resulteren in, jawel, huilen en krijsen. Niet goed dus want... wilden wij nu net niet het tegenovergestelde bereiken?

De tuut, tutter, fopspeen, of hoe je het ook al niet noemt: Helpt even. De baby heeft echter snel door dat hij bij de neus is genomen -het is dan ook een FOPspeen- door jou en zal het ding uitspuwen en zijn of haar gezang prompt verderzetten met nog meer overgave (lees: lawaai).

Snuiven. Nee geen poeier ofzo maar ruik even ter hoogte van de onderkant van de baby. Het zou de oplossing van het probleem kunnen zijn. Een kakabroek. Jaja komaan vaders schiet maar in actie, de plicht roept. Ondertussen drinken wij nog iets zeker?

Wandelen. Kan helpen maar echt uw kind wordt er niet moe van want hoeft zelf niet te lopen. Baby kan nog niet lopen remember.

Pap: Jaaaaa dat zou ook kunnen, heeft de kabouter honger? Ik weet uit ervaring dat een baby die geen honger heeft ook minder lawaai maakt.

Waar het eigelijk op neerkomt is : je kan er weinig aan doen. Laat ze gerust krijsen, ze stoppen heus wel (ooit eens)

U moet mij thans excuseren. Mijn ega heeft een muis zien lopen in de keuken. De oplossing is ook hier simpel : Katten. Die 5 poezen vreten mij de oren van de kop. Tijd dat ze zich eens nuttig maken. Ik ga ze dan ook alle vijf unrestricted access gegeven tot de keuken. Ze hebben tijd tot morgen als die muis daar dan nog rondtrippelt hebben ze een probleem.

O ja... het huilen van de baby's. Zoek het zelf maar verder uit ik heb nu andere zaken aan mijn hoofd. Ik ga op muizenjacht samen met de katten. Die knapen zijn gemaakt voor de jacht. Een onnozel muizeke vangen is toch simpel voor hen, of niet?