Althans toch bijna tot in... Parijs.
We gaan gaan pre-kersten in Disneyland Resort Parijs.
Met andere woorden: Den dezen gaat gaan rollercoasteren, 4 dagen lang. wiihaa!
En in volgende reportagefilmke ziet ge ook al dat ze mij verwachten.
Tot ergens na nieuwjaar. 't Kan ook Pasen worden, ik weet het simpelweg nog niet zeker.
vrijdag, december 12, 2008
zondag, december 07, 2008
Baby's in Concert
Fijn fijn fijn... bezoek van kersverse -nu ja kersvers, laat ons zeggen kers zonder vers want 4 maanden ervaring ondertussen- ouders met kroost. Voeg daar nog een nichtje met kers vriend aan toe en je hebt een gezellige avond in het verschiet.
Maar...
O ja er is een 'Maar' wees maar zeker. Ook al zijn de klein kabouters volgens ons nog niet slim, ze weten vedomd goed wat solidariteit betekend. Een beetje uitleg : Baby's zijn klein en weten nog niet veel. Dat had je gedacht, ze zijn slim en pienter én geslepen genoeg om de volle aandacht op te eisen. Een baby komt ter wereld én schrikt zo erg van de vader die staat te loeren samen met het entourage, dat bij geboortes normaal gezien van de partij is, dat hij of zij het eerste jaar amper een woord kan uitbrengen. Dus die kleine rakkers moeten een andere manier vinden om aandacht te vragen. Dé uitgelezen manier hiervoor is huilen,krijsen, schreeuwen,... (vul zelf maar aan). Zet twee baby's samen en prompt gaan ze samenwerken. Ik verdenk ze ervan de obscure kunst van de telepatie te gebruiken hiervoor. Baby één zet zijn keelgat open. Hét sein voor baby twee om het voorbeeld te volgen en zo moet ooit Stereo uitgevonden zijn. Na een tijdje stoppen ze ermee even plots als ze zijn begonnen. Kort daarop begint baby één weer van katoen te geven tot hij of zij moe is en stilvalt. Hét sein voor baby twee om het concert verder te zetten. Baby twee draait de volumeknop toe... Hét signaal voor nummer één om over te nemen en geloof mij : dat kan zo wel effe doorgaan.
Op zich is dat allemaal niet erg. Het zijn tenslotte baby's en van baby's wordt verwacht dat zij ten gepaste tijde de gezangen aanheffen. Erger is dat tijdens het concert de toehoorders plots de drang voelen opkomen om even voor het boeleke te zingen. Als ik mag kiezen tussen de oergezangen van een baby of een mama of -god bewaar me- de papa dan is de keuze snel gemaakt : OORDOPJES. Jep da's de oplossing voor geluidsoverlast. Als bijstaander mag je dit gerust doen, als ouders nooit, dat is niet gepast.
Wat kan je dan wel doen om de baby stil te krijgen?
Akoetsjiekoetsjiekoetsjiewoetiefloetie bijvoorbeeld. Geen mens snapt wat dat betekend maar baby's of toch moeten ze even denken van "Wat zegt die pipo hier nu ineens allemaal?" Denken en huilen gaat niet samen dus zwijgen ze. Na enekel seconden zetten ze echter hun concert verder. Deze keer omdat ze zich een beetje nerveus maken over het feit dat ze je niet begrepen hebben en verdomd niet kunnen achterhalen wat jij daarnet allemaal stond te broebelen. Besluit : Akoetsjiekoetsjiekoetsjiewoetiefloetie laat het achterwege, je maakt er enkel de baby boos mee. Boze baby's huilen en krijsen en was dat nu net niet datgene dat we wilden vermijden?
Zotte gezichten trekken naar de baby kunnen ook averrechts effect hebben. De baby kan er zo van schrikken dat je nog een lelijker smoel kan trekken dan wanneer je hen normaal aangaapt. Schrikkende baby's resulteren in, jawel, huilen en krijsen. Niet goed dus want... wilden wij nu net niet het tegenovergestelde bereiken?
De tuut, tutter, fopspeen, of hoe je het ook al niet noemt: Helpt even. De baby heeft echter snel door dat hij bij de neus is genomen -het is dan ook een FOPspeen- door jou en zal het ding uitspuwen en zijn of haar gezang prompt verderzetten met nog meer overgave (lees: lawaai).
Snuiven. Nee geen poeier ofzo maar ruik even ter hoogte van de onderkant van de baby. Het zou de oplossing van het probleem kunnen zijn. Een kakabroek. Jaja komaan vaders schiet maar in actie, de plicht roept. Ondertussen drinken wij nog iets zeker?
Wandelen. Kan helpen maar echt uw kind wordt er niet moe van want hoeft zelf niet te lopen. Baby kan nog niet lopen remember.
Pap: Jaaaaa dat zou ook kunnen, heeft de kabouter honger? Ik weet uit ervaring dat een baby die geen honger heeft ook minder lawaai maakt.
Waar het eigelijk op neerkomt is : je kan er weinig aan doen. Laat ze gerust krijsen, ze stoppen heus wel (ooit eens)
U moet mij thans excuseren. Mijn ega heeft een muis zien lopen in de keuken. De oplossing is ook hier simpel : Katten. Die 5 poezen vreten mij de oren van de kop. Tijd dat ze zich eens nuttig maken. Ik ga ze dan ook alle vijf unrestricted access gegeven tot de keuken. Ze hebben tijd tot morgen als die muis daar dan nog rondtrippelt hebben ze een probleem.
O ja... het huilen van de baby's. Zoek het zelf maar verder uit ik heb nu andere zaken aan mijn hoofd. Ik ga op muizenjacht samen met de katten. Die knapen zijn gemaakt voor de jacht. Een onnozel muizeke vangen is toch simpel voor hen, of niet?
Maar...
O ja er is een 'Maar' wees maar zeker. Ook al zijn de klein kabouters volgens ons nog niet slim, ze weten vedomd goed wat solidariteit betekend. Een beetje uitleg : Baby's zijn klein en weten nog niet veel. Dat had je gedacht, ze zijn slim en pienter én geslepen genoeg om de volle aandacht op te eisen. Een baby komt ter wereld én schrikt zo erg van de vader die staat te loeren samen met het entourage, dat bij geboortes normaal gezien van de partij is, dat hij of zij het eerste jaar amper een woord kan uitbrengen. Dus die kleine rakkers moeten een andere manier vinden om aandacht te vragen. Dé uitgelezen manier hiervoor is huilen,krijsen, schreeuwen,... (vul zelf maar aan). Zet twee baby's samen en prompt gaan ze samenwerken. Ik verdenk ze ervan de obscure kunst van de telepatie te gebruiken hiervoor. Baby één zet zijn keelgat open. Hét sein voor baby twee om het voorbeeld te volgen en zo moet ooit Stereo uitgevonden zijn. Na een tijdje stoppen ze ermee even plots als ze zijn begonnen. Kort daarop begint baby één weer van katoen te geven tot hij of zij moe is en stilvalt. Hét sein voor baby twee om het concert verder te zetten. Baby twee draait de volumeknop toe... Hét signaal voor nummer één om over te nemen en geloof mij : dat kan zo wel effe doorgaan.
Op zich is dat allemaal niet erg. Het zijn tenslotte baby's en van baby's wordt verwacht dat zij ten gepaste tijde de gezangen aanheffen. Erger is dat tijdens het concert de toehoorders plots de drang voelen opkomen om even voor het boeleke te zingen. Als ik mag kiezen tussen de oergezangen van een baby of een mama of -god bewaar me- de papa dan is de keuze snel gemaakt : OORDOPJES. Jep da's de oplossing voor geluidsoverlast. Als bijstaander mag je dit gerust doen, als ouders nooit, dat is niet gepast.
Wat kan je dan wel doen om de baby stil te krijgen?
Akoetsjiekoetsjiekoetsjiewoetiefloetie bijvoorbeeld. Geen mens snapt wat dat betekend maar baby's of toch moeten ze even denken van "Wat zegt die pipo hier nu ineens allemaal?" Denken en huilen gaat niet samen dus zwijgen ze. Na enekel seconden zetten ze echter hun concert verder. Deze keer omdat ze zich een beetje nerveus maken over het feit dat ze je niet begrepen hebben en verdomd niet kunnen achterhalen wat jij daarnet allemaal stond te broebelen. Besluit : Akoetsjiekoetsjiekoetsjiewoetiefloetie laat het achterwege, je maakt er enkel de baby boos mee. Boze baby's huilen en krijsen en was dat nu net niet datgene dat we wilden vermijden?
Zotte gezichten trekken naar de baby kunnen ook averrechts effect hebben. De baby kan er zo van schrikken dat je nog een lelijker smoel kan trekken dan wanneer je hen normaal aangaapt. Schrikkende baby's resulteren in, jawel, huilen en krijsen. Niet goed dus want... wilden wij nu net niet het tegenovergestelde bereiken?
De tuut, tutter, fopspeen, of hoe je het ook al niet noemt: Helpt even. De baby heeft echter snel door dat hij bij de neus is genomen -het is dan ook een FOPspeen- door jou en zal het ding uitspuwen en zijn of haar gezang prompt verderzetten met nog meer overgave (lees: lawaai).
Snuiven. Nee geen poeier ofzo maar ruik even ter hoogte van de onderkant van de baby. Het zou de oplossing van het probleem kunnen zijn. Een kakabroek. Jaja komaan vaders schiet maar in actie, de plicht roept. Ondertussen drinken wij nog iets zeker?
Wandelen. Kan helpen maar echt uw kind wordt er niet moe van want hoeft zelf niet te lopen. Baby kan nog niet lopen remember.
Pap: Jaaaaa dat zou ook kunnen, heeft de kabouter honger? Ik weet uit ervaring dat een baby die geen honger heeft ook minder lawaai maakt.
Waar het eigelijk op neerkomt is : je kan er weinig aan doen. Laat ze gerust krijsen, ze stoppen heus wel (ooit eens)
U moet mij thans excuseren. Mijn ega heeft een muis zien lopen in de keuken. De oplossing is ook hier simpel : Katten. Die 5 poezen vreten mij de oren van de kop. Tijd dat ze zich eens nuttig maken. Ik ga ze dan ook alle vijf unrestricted access gegeven tot de keuken. Ze hebben tijd tot morgen als die muis daar dan nog rondtrippelt hebben ze een probleem.
O ja... het huilen van de baby's. Zoek het zelf maar verder uit ik heb nu andere zaken aan mijn hoofd. Ik ga op muizenjacht samen met de katten. Die knapen zijn gemaakt voor de jacht. Een onnozel muizeke vangen is toch simpel voor hen, of niet?
donderdag, augustus 07, 2008
Ouwe wijven en klein mannen
Dit kort maar krachtig onderdeel van de blog gaat over twee dingen:
Ouwe wijven
en
Klein mannen
Deel één : Ouwe wijven
Da's hetgeen er vandaag al heel de dag uit de lucht valt.
Dikke shit als u 't mij vraagt. Zeker als het putje zomer is.
Meer woorden ga ik daar niet aan vuil maken.
Deel twee : Klein mannen
Zoals gisteren beloofd volgt een lijstje voor de voorbereiding van de bevalling. Hiermee bedoel ik niet de zwangerschapstraining -hoewel die erg nuttig kan blijken als het zover is- maar de voorbereiding en dan speciaal voor de toekomstige daddies.
Als de uitgerekende datum er aan komt kan u beter goed voorbereid zijn om uw ega zo snel en veilig mogelijk op de bevallingstafel,stoel of bad te krijgen. Hoe legt u dat aan boord? Wel, ervaringsdeskundige die ik ben, zal ik u een paar nuttige tips geven én de reeds gekende "To Do-lijst".
To Do lijst
Het is geen overbodige luxe om al eens een dry-run te doen.
- Doe de route van u thuis tot aan de materniteit. Uw vrouw hoeft niet mee. Doe ook dezelfde route 's nachts voorafgegaan door alle subroutines : Onverwacht opstaan 's nachts (vraag uw vrouw u onverwachts te wekken met de magische woorden : "het is zover". Doe alles wat u op het moment suprème moet doen: vallies inladen, vrouw inladen.. sorry : laten instappen en rijden maar.
- Time alles nauwkeurig. Zodat u goed weet hoe lang u er over doet.
- Stippel op voorhand de snelste route uit.
Ter voorbereiding
- Zorg er eerst en vooral voor dat de auto start, dus een klein of groot onderhoud is geen luxe. U zal daar maar midden in de nacht met een nukkige auto staan en op de wegenwacht moeten wachten terwijl uw vrouw de barensweeën ondergaat. Als uw auto meer dan 20 jaar oud is kan een nakende geboorte een goede reden zijn om een recenter betrouwbaarder model aan te schaffen.
- Best kan u een weekje voor de bevallingsdatum nieuwe banden op de wagen laten monteren. De kans dat één van de banden lek is op het moment van de waarheid is met nieuwe rubbers veel kleiner.
- Zorg dat de valies van de moeder in spé ook klaar staat. Wat moet daar dan allemaal NIET inzitten:
1. Uw scheergerief. U mag daar namelijk niet blijven. U moet thuis slapen. Dus washandjes voor uzelf zijn ook niet nodig
2. Laptop. Die hebt u niet nodig er zijn belangrijker dingen die uw volle aandacht nodig hebben
Het moment:
- Baby's hebben de neiging om 's nachts te beslissen om ter wereld te komen dus de kans is groot dat u midden je nachtrust plots door uw medeslaper gewekt wordt met de woorden : "Schat ik denk dat het zover is". Op dat moment moet u kalm blijven en de schijn ophouden dat u alles onder controle hebt.
- Doe AL je kleren aan !
- Neem de koffer die al klaarstaat en draag ZELF haar koffer! De toekomstige moeder moet zoveel mogelijk ontzien worden. Vraag ook niet waar de sleutels zijn, uw GSM of dergelijke. Laat haar met rust!
- Stop de koffer (niet uw vrouw) in de bagageruimte van JOUW auto, niet die van de buurman. Uw auto dus...
- Rijd rustig de straat in en blijf kalm
- Draai om waar mogelijk en rijd terug huiswaarts... om uw -nu wel erg gestresseerde- ega op te halen.
- Hou u aan de verkeersregels
- Kijk voor u vertrekt of er nergens alcoholcontroles of soortgelijks door de politie zijn voorzien. Dit kan handig zijn vooral als het hoogdringend is. Neem dus geen omweg rond de controle maar rij er recht naartoe. Wanneer u het stopsignaal krijgt stop dan ook en doe heel zenuwachtig. Vraag uw vrouw om regelmatig, doch niet overdreven, te gillen en stotter dan tegen de agent dat uw vrouw moet bevallen. De kans is nu groot dat u een politieëscorte krijgt aangeboden. Dat wil zeggen, sneller rijden zonder dat je een boete krijgt en u zult ook wel eens door het rood mogen vlammen. Leuk hé zo'n kleintje krijgen 's nachts.
- Wanneer u aan het ziekenhuis arriveert ga dan niet uren naar een plekje zoeken. Stop voor de ingang en begeleid uw vrouw naar binnen. Let wel op dat aan de ingang van ziekenhuizen soms paaltjes staan. Wanneer u die raakt met de auto heeft u nog extra kosten.
- Het personeel van een ziekenhuis weet wel waarmee ze bezig zijn dus u hoeft hen geen instructies te geven.
- Parkeer de auto en doe hem op slot.
- Ga uw vrouw zoeken die ondertussen mogelijks al in de verloskamer is.
- Stop! Vallies in de koffer vergeten... tsss
- Terug naar de verloskamer en genieten maar van het onvergetelijke fenomeen : de geboorte.
Nog enkele bijkomende tips:
- Laat de vroedvrouwen en gyneacolo(o)g(e) met rust. Vertel uw moppen later maar.
- Wanneer u de appelflauwte voelt opkomen slaak dan GEEN gil uit maar laat je gaan. Wat kan er gebeuren? U bént al in het ziekenhuis.
- Persoonlijk ben ik tegen het foto's nemen of filmen in de bevallingskamer. Dit is iets wat u zelf moet beslissen natuurlijk maar de kans dat u de beelden exclusief voor veel geld kan verkopen aan Blik of Dag Allemaal zijn eerder klein. Tenzij u een bekende vlaming bent natuurlijk. Als dit zo is laat dan even een kommentaartje. Ik kan dan zeggen: "kijk Willy Sommers of Wil Tura of Toots Thielemans hebben mijn blog gelezen als toekomstige vaders"...
- Wanneer uw vrouwtje op de kamer komt na de bevalling vermijd 'ontvangstcomités'. De kersverse moeder heeft zwaar labeur geleverd en is doodmoe. Ze kan de gelukwensen, hoe welgemeend ook, momenteel best missen. Dus moeders, vaders, schoonmoeders, schoonvaders, meters en peters, vrienden en vriendinnen, buren, de burgemeester... gooi ze allemaal zonder pardon de deur uit. Ze hebben nog tijd genoeg om langs te komen.
- Is de minibar gevuld? De drank is voor bezoekers. Papa's hoeven zich niet meteen lazarus te hijsen. Een zotgezopen papa is niet meteen stichtend voor de goede verstandhouding.
- Blijf bij uw vrouw tot ze laat merken dat je beter vertrekt. U kan dit zien aan het ostentatief geeuwen, ongeïntresseerd wegkijken of prompt Dag Allemaal te beginnen lezen. Dat zij meer aandacht heeft voor jullie spruitje is normaal. Niet jaloers worden hoor daddy.
- Terug thuisgekomen kan u beter meteen naar bed. Een nachtmutsje is overbodig. U zal zonder ook wel slapen.
Dit geschreven zijnde ga ik nu op kraambezoek. Neen niet een marktkraam; kraambezoek! De materniteit dus. Naar Iro gaan kijken. Het baaske wacht nu al minstens 24 uur om eindelijk zijn meter te zien te krijgen en de meter wacht ook al 24 uur om met Iro kennis te maken. Ik ben chauffeur van dienst en ik kan dat toch niet laten voor dat kleine baasje. Ik kan het ook niet laten omdat de meter in kwestie hier ongeduldig op mijn vingers zit te kijken. U weet dus ook meteen de reden voor de schrijffouten in dit stukje. En eigelijk wil ik zelf ook wel eens kennismaken met ons nieuwe Belgje nu dat België nog bestaat. Maar dat laatste is voer voor anderen. Met politiek hou ik mij niet bezig. Ik hou het graag simpel. In elk geval heb ik er weer een nieuwe kameraad bij. Joepie!
Ouwe wijven
en
Klein mannen
Deel één : Ouwe wijven
Da's hetgeen er vandaag al heel de dag uit de lucht valt.
Dikke shit als u 't mij vraagt. Zeker als het putje zomer is.
Meer woorden ga ik daar niet aan vuil maken.
Deel twee : Klein mannen
Zoals gisteren beloofd volgt een lijstje voor de voorbereiding van de bevalling. Hiermee bedoel ik niet de zwangerschapstraining -hoewel die erg nuttig kan blijken als het zover is- maar de voorbereiding en dan speciaal voor de toekomstige daddies.
Als de uitgerekende datum er aan komt kan u beter goed voorbereid zijn om uw ega zo snel en veilig mogelijk op de bevallingstafel,stoel of bad te krijgen. Hoe legt u dat aan boord? Wel, ervaringsdeskundige die ik ben, zal ik u een paar nuttige tips geven én de reeds gekende "To Do-lijst".
To Do lijst
Het is geen overbodige luxe om al eens een dry-run te doen.
- Doe de route van u thuis tot aan de materniteit. Uw vrouw hoeft niet mee. Doe ook dezelfde route 's nachts voorafgegaan door alle subroutines : Onverwacht opstaan 's nachts (vraag uw vrouw u onverwachts te wekken met de magische woorden : "het is zover". Doe alles wat u op het moment suprème moet doen: vallies inladen, vrouw inladen.. sorry : laten instappen en rijden maar.
- Time alles nauwkeurig. Zodat u goed weet hoe lang u er over doet.
- Stippel op voorhand de snelste route uit.
Ter voorbereiding
- Zorg er eerst en vooral voor dat de auto start, dus een klein of groot onderhoud is geen luxe. U zal daar maar midden in de nacht met een nukkige auto staan en op de wegenwacht moeten wachten terwijl uw vrouw de barensweeën ondergaat. Als uw auto meer dan 20 jaar oud is kan een nakende geboorte een goede reden zijn om een recenter betrouwbaarder model aan te schaffen.
- Best kan u een weekje voor de bevallingsdatum nieuwe banden op de wagen laten monteren. De kans dat één van de banden lek is op het moment van de waarheid is met nieuwe rubbers veel kleiner.
- Zorg dat de valies van de moeder in spé ook klaar staat. Wat moet daar dan allemaal NIET inzitten:
1. Uw scheergerief. U mag daar namelijk niet blijven. U moet thuis slapen. Dus washandjes voor uzelf zijn ook niet nodig
2. Laptop. Die hebt u niet nodig er zijn belangrijker dingen die uw volle aandacht nodig hebben
Het moment:
- Baby's hebben de neiging om 's nachts te beslissen om ter wereld te komen dus de kans is groot dat u midden je nachtrust plots door uw medeslaper gewekt wordt met de woorden : "Schat ik denk dat het zover is". Op dat moment moet u kalm blijven en de schijn ophouden dat u alles onder controle hebt.
- Doe AL je kleren aan !
- Neem de koffer die al klaarstaat en draag ZELF haar koffer! De toekomstige moeder moet zoveel mogelijk ontzien worden. Vraag ook niet waar de sleutels zijn, uw GSM of dergelijke. Laat haar met rust!
- Stop de koffer (niet uw vrouw) in de bagageruimte van JOUW auto, niet die van de buurman. Uw auto dus...
- Rijd rustig de straat in en blijf kalm
- Draai om waar mogelijk en rijd terug huiswaarts... om uw -nu wel erg gestresseerde- ega op te halen.
- Hou u aan de verkeersregels
- Kijk voor u vertrekt of er nergens alcoholcontroles of soortgelijks door de politie zijn voorzien. Dit kan handig zijn vooral als het hoogdringend is. Neem dus geen omweg rond de controle maar rij er recht naartoe. Wanneer u het stopsignaal krijgt stop dan ook en doe heel zenuwachtig. Vraag uw vrouw om regelmatig, doch niet overdreven, te gillen en stotter dan tegen de agent dat uw vrouw moet bevallen. De kans is nu groot dat u een politieëscorte krijgt aangeboden. Dat wil zeggen, sneller rijden zonder dat je een boete krijgt en u zult ook wel eens door het rood mogen vlammen. Leuk hé zo'n kleintje krijgen 's nachts.
- Wanneer u aan het ziekenhuis arriveert ga dan niet uren naar een plekje zoeken. Stop voor de ingang en begeleid uw vrouw naar binnen. Let wel op dat aan de ingang van ziekenhuizen soms paaltjes staan. Wanneer u die raakt met de auto heeft u nog extra kosten.
- Het personeel van een ziekenhuis weet wel waarmee ze bezig zijn dus u hoeft hen geen instructies te geven.
- Parkeer de auto en doe hem op slot.
- Ga uw vrouw zoeken die ondertussen mogelijks al in de verloskamer is.
- Stop! Vallies in de koffer vergeten... tsss
- Terug naar de verloskamer en genieten maar van het onvergetelijke fenomeen : de geboorte.
Nog enkele bijkomende tips:
- Laat de vroedvrouwen en gyneacolo(o)g(e) met rust. Vertel uw moppen later maar.
- Wanneer u de appelflauwte voelt opkomen slaak dan GEEN gil uit maar laat je gaan. Wat kan er gebeuren? U bént al in het ziekenhuis.
- Persoonlijk ben ik tegen het foto's nemen of filmen in de bevallingskamer. Dit is iets wat u zelf moet beslissen natuurlijk maar de kans dat u de beelden exclusief voor veel geld kan verkopen aan Blik of Dag Allemaal zijn eerder klein. Tenzij u een bekende vlaming bent natuurlijk. Als dit zo is laat dan even een kommentaartje. Ik kan dan zeggen: "kijk Willy Sommers of Wil Tura of Toots Thielemans hebben mijn blog gelezen als toekomstige vaders"...
- Wanneer uw vrouwtje op de kamer komt na de bevalling vermijd 'ontvangstcomités'. De kersverse moeder heeft zwaar labeur geleverd en is doodmoe. Ze kan de gelukwensen, hoe welgemeend ook, momenteel best missen. Dus moeders, vaders, schoonmoeders, schoonvaders, meters en peters, vrienden en vriendinnen, buren, de burgemeester... gooi ze allemaal zonder pardon de deur uit. Ze hebben nog tijd genoeg om langs te komen.
- Is de minibar gevuld? De drank is voor bezoekers. Papa's hoeven zich niet meteen lazarus te hijsen. Een zotgezopen papa is niet meteen stichtend voor de goede verstandhouding.
- Blijf bij uw vrouw tot ze laat merken dat je beter vertrekt. U kan dit zien aan het ostentatief geeuwen, ongeïntresseerd wegkijken of prompt Dag Allemaal te beginnen lezen. Dat zij meer aandacht heeft voor jullie spruitje is normaal. Niet jaloers worden hoor daddy.
- Terug thuisgekomen kan u beter meteen naar bed. Een nachtmutsje is overbodig. U zal zonder ook wel slapen.
Dit geschreven zijnde ga ik nu op kraambezoek. Neen niet een marktkraam; kraambezoek! De materniteit dus. Naar Iro gaan kijken. Het baaske wacht nu al minstens 24 uur om eindelijk zijn meter te zien te krijgen en de meter wacht ook al 24 uur om met Iro kennis te maken. Ik ben chauffeur van dienst en ik kan dat toch niet laten voor dat kleine baasje. Ik kan het ook niet laten omdat de meter in kwestie hier ongeduldig op mijn vingers zit te kijken. U weet dus ook meteen de reden voor de schrijffouten in dit stukje. En eigelijk wil ik zelf ook wel eens kennismaken met ons nieuwe Belgje nu dat België nog bestaat. Maar dat laatste is voer voor anderen. Met politiek hou ik mij niet bezig. Ik hou het graag simpel. In elk geval heb ik er weer een nieuwe kameraad bij. Joepie!
woensdag, augustus 06, 2008
Er is een kindeken geboren
Er is een kindeken geboren !
Niet bij mij hoor. Die periode is al afgesloten. We laten de uitbreiding van de lokale bevolking over aan anderen.
Maar desalnietemin: toch een beetje feest. Beetje veel feest. Mijn halve trouwboek wordt meter en ze is nu al één meter zestig. Dus twee meter zestig sinds vanmorgen. En fier en trotst dat ze is. Onze hele vakantieplanning is al naar de filistijnen maar kindjes houden daar nu eenmaal geen rekening mee. Ze komen als ze komen en dan zijn ze er. En dan is 't feest. Voor mijn buddy Mr T is de periode van stressen voorbij en geloof mij papa en mama kunnen een stukske stressen zenne. Amaai mijn frak.
Nu mag Mr T de administratieve rompslomp onder handen nemen én de praktische zaken afhandelen en hij moet dat traditiegetrouw alleen doen. Hij kan dit nu eenmaal niet delegeren en zijn vrouwtje moet nu maar eens alles aan hem overlaten. Haar aandacht gaat nu volledig naar 't boeleke. 't Groot boeleke moet zijn plan maar eens een week trekken. Ik heb al medelijden met hem.
Nooooooooot !!!!!
Om hem hierbij te assisteren heb ik een takenlijstje geplaatst. (het kan handig zijn voor toekomstige vaders om dit te 'bookmarken' voor wanneer het hun beurt is)
To Do List (dit is de naam van de lijst omdat dat cool klinkt en die term op menig PDA, Blackberry of GSM toestel gebruikt wordt). Voor het gemak beginnen we 's morgens omdat je die meeste zaken enkel overdag kan doen.
1. Verlaat de materniteit
2. Betaal uw parkeerticket indien nodig
3. Ga terug de materniteit in om je sleutels van de auto te gaan halen
4. Verlaat de materniteit
5. Stap in de auto
6. Stap terug uit en stap in aan de andere kant. Daar is je stuur
7. Leg uw parkeerticket op het dashboard
8. Stap terug uit en ga je GSM halen in de materniteit
9. Vraag aan de receptie het kamernummer waar uw vrouw en spruit zich bevinden
10. Verlaat de materniteit
11. Ga terug binnen je bent je GSM vergeten meenemen door de commotie
12. Verlaat de materniteit
13. Ga naar je wagen
14. Ga terug naar de materniteit, je bent je sleutels vergeten toen je je GSM nam
15. Vraag voor de zekerheid nog eens het kamernummer aan de receptie
16. Verlaat de materniteit
17. Ga naar je wagen
18. Start de wagen
19. Aan de slagboom van de parking zoek je je ticket. Het ligt op uw Dashboard. Indien niet zoek op de grond...in de autozetel... je broek of jaszak...portefeuille... Ga een nieuw ticket halen. Tsss.
20. Rijd naar de zaak waar je je geboortekaartjes hebt besteld
21. Bel je vrouw om te vragen hoe die zaak heette.
22. Ga binnen in de zaak en vertel wat je komt doen: De naam van je kind doorgeven zodat kan begonnen worden met het drukken van de kaartjes.
23. Bel je vrouw en vraag voor de zekerheid nog eens de precieze schrijfwijze van de naam van uw pasgeborene.
24. Rijd naar de post om postzegels voor je kaartjes.
25. Bel naar je vrouw om te vragen hoeveel postzegels je nodig hebt
26. Bestel de postzegels. Bij de Post weten ze welke frankering nodig is voor je kaartjes.
27. Rijd naar de zaak waar je je doopsuiker bestelt hebt.
28. Bel je vrouw om te vragen hoe die zaak heette.
29. Bel opnieuw je vrouw en vraag voor de zekerheid nog eens de precieze schrijfwijze van de naam van uw pasgeborene.
30. Rijd terug naar de materniteit
31. Bel je vrouw en vraag voor de zekerheid de naam van de materniteit waar ze ligt.
32. Bel je vrouw en vraag voor de zekerheid het kamernummer waar ze ligt.
33. Parkeer je auto
34. Sluit je wagen af
35. Bel een familielid om je reservesleutel thuis op te halen. Je sleutel zit nog in het contact. Tsss
36. Ga binnen en geniet van je baby!
37. Excuseer u voor de vergissing van kamernummer
38. Ga naar de receptie en vraag opnieuw het kamernummer. De kans is groot dat u dat niet moet vragen maar de receptioniste u al van ver toeroept wat het nummer is.
39. Het plannetje van de materniteit hangt in de inkomhal. Zoek je weg. GPS helpt niet. Nee serieus: echt niet.
40. Groet je vrouwtje met een dikke kus en geniet van je baby !
Mocht het je niet opvallen. Terwijl je de zaken allemaal regelt zul je merken dat voorbijgangers je vreemd bekijken. Dit heeft verschillende redenen:
- je hebt je pijama nog aan
- je trui binnenstebuiten
- god helpe ons : je broek nog niet aan
- je loopt rond met zo'n brede smile op je gezicht dat het lijkt alsof je de lotto gewonnen hebt. Dat mag natuurlijk: je hebt ook het groot lot gewonnen !
Voilà dat heb je helemaal ALLEEN geregeld. Fluitje van een cent.
Dan nog te bedenken dat we heel binnenkort nogmaals zo'n evenement zullen meemaken.
Ja deze vakantie is Babyboom vakantie. Een vakantie die je niet kunt boeken bij uw favoriete reisbureau maar desalnietemin onvergetelijk zal zijn en je nog jaren (gemiddeld 20) zal achtervolgen omdat je er dagelijks aan herinnerd wordt. Na gemiddeld 20 jaar zul je hieraan nog wekelijks of minstens regelmatig aan herinnerd worden.
Dus voor de blije papa's, mama's, pepe's en meme's : Proficiat! Voor de toekomstige papa's, pepe's, mama's en meme's : U weet nu toch een beetje wat u te wachten staat.
Het leven kan toch simpel zijn als je goed voorbereid bent.
Volgende keer : Hoe bereid ik mij voor op de bevalling.
Niet bij mij hoor. Die periode is al afgesloten. We laten de uitbreiding van de lokale bevolking over aan anderen.
Maar desalnietemin: toch een beetje feest. Beetje veel feest. Mijn halve trouwboek wordt meter en ze is nu al één meter zestig. Dus twee meter zestig sinds vanmorgen. En fier en trotst dat ze is. Onze hele vakantieplanning is al naar de filistijnen maar kindjes houden daar nu eenmaal geen rekening mee. Ze komen als ze komen en dan zijn ze er. En dan is 't feest. Voor mijn buddy Mr T is de periode van stressen voorbij en geloof mij papa en mama kunnen een stukske stressen zenne. Amaai mijn frak.
Nu mag Mr T de administratieve rompslomp onder handen nemen én de praktische zaken afhandelen en hij moet dat traditiegetrouw alleen doen. Hij kan dit nu eenmaal niet delegeren en zijn vrouwtje moet nu maar eens alles aan hem overlaten. Haar aandacht gaat nu volledig naar 't boeleke. 't Groot boeleke moet zijn plan maar eens een week trekken. Ik heb al medelijden met hem.
Nooooooooot !!!!!
Om hem hierbij te assisteren heb ik een takenlijstje geplaatst. (het kan handig zijn voor toekomstige vaders om dit te 'bookmarken' voor wanneer het hun beurt is)
To Do List (dit is de naam van de lijst omdat dat cool klinkt en die term op menig PDA, Blackberry of GSM toestel gebruikt wordt). Voor het gemak beginnen we 's morgens omdat je die meeste zaken enkel overdag kan doen.
1. Verlaat de materniteit
2. Betaal uw parkeerticket indien nodig
3. Ga terug de materniteit in om je sleutels van de auto te gaan halen
4. Verlaat de materniteit
5. Stap in de auto
6. Stap terug uit en stap in aan de andere kant. Daar is je stuur
7. Leg uw parkeerticket op het dashboard
8. Stap terug uit en ga je GSM halen in de materniteit
9. Vraag aan de receptie het kamernummer waar uw vrouw en spruit zich bevinden
10. Verlaat de materniteit
11. Ga terug binnen je bent je GSM vergeten meenemen door de commotie
12. Verlaat de materniteit
13. Ga naar je wagen
14. Ga terug naar de materniteit, je bent je sleutels vergeten toen je je GSM nam
15. Vraag voor de zekerheid nog eens het kamernummer aan de receptie
16. Verlaat de materniteit
17. Ga naar je wagen
18. Start de wagen
19. Aan de slagboom van de parking zoek je je ticket. Het ligt op uw Dashboard. Indien niet zoek op de grond...in de autozetel... je broek of jaszak...portefeuille... Ga een nieuw ticket halen. Tsss.
20. Rijd naar de zaak waar je je geboortekaartjes hebt besteld
21. Bel je vrouw om te vragen hoe die zaak heette.
22. Ga binnen in de zaak en vertel wat je komt doen: De naam van je kind doorgeven zodat kan begonnen worden met het drukken van de kaartjes.
23. Bel je vrouw en vraag voor de zekerheid nog eens de precieze schrijfwijze van de naam van uw pasgeborene.
24. Rijd naar de post om postzegels voor je kaartjes.
25. Bel naar je vrouw om te vragen hoeveel postzegels je nodig hebt
26. Bestel de postzegels. Bij de Post weten ze welke frankering nodig is voor je kaartjes.
27. Rijd naar de zaak waar je je doopsuiker bestelt hebt.
28. Bel je vrouw om te vragen hoe die zaak heette.
29. Bel opnieuw je vrouw en vraag voor de zekerheid nog eens de precieze schrijfwijze van de naam van uw pasgeborene.
30. Rijd terug naar de materniteit
31. Bel je vrouw en vraag voor de zekerheid de naam van de materniteit waar ze ligt.
32. Bel je vrouw en vraag voor de zekerheid het kamernummer waar ze ligt.
33. Parkeer je auto
34. Sluit je wagen af
35. Bel een familielid om je reservesleutel thuis op te halen. Je sleutel zit nog in het contact. Tsss
36. Ga binnen en geniet van je baby!
37. Excuseer u voor de vergissing van kamernummer
38. Ga naar de receptie en vraag opnieuw het kamernummer. De kans is groot dat u dat niet moet vragen maar de receptioniste u al van ver toeroept wat het nummer is.
39. Het plannetje van de materniteit hangt in de inkomhal. Zoek je weg. GPS helpt niet. Nee serieus: echt niet.
40. Groet je vrouwtje met een dikke kus en geniet van je baby !
Mocht het je niet opvallen. Terwijl je de zaken allemaal regelt zul je merken dat voorbijgangers je vreemd bekijken. Dit heeft verschillende redenen:
- je hebt je pijama nog aan
- je trui binnenstebuiten
- god helpe ons : je broek nog niet aan
- je loopt rond met zo'n brede smile op je gezicht dat het lijkt alsof je de lotto gewonnen hebt. Dat mag natuurlijk: je hebt ook het groot lot gewonnen !
Voilà dat heb je helemaal ALLEEN geregeld. Fluitje van een cent.
Dan nog te bedenken dat we heel binnenkort nogmaals zo'n evenement zullen meemaken.
Ja deze vakantie is Babyboom vakantie. Een vakantie die je niet kunt boeken bij uw favoriete reisbureau maar desalnietemin onvergetelijk zal zijn en je nog jaren (gemiddeld 20) zal achtervolgen omdat je er dagelijks aan herinnerd wordt. Na gemiddeld 20 jaar zul je hieraan nog wekelijks of minstens regelmatig aan herinnerd worden.
Dus voor de blije papa's, mama's, pepe's en meme's : Proficiat! Voor de toekomstige papa's, pepe's, mama's en meme's : U weet nu toch een beetje wat u te wachten staat.
Het leven kan toch simpel zijn als je goed voorbereid bent.
Volgende keer : Hoe bereid ik mij voor op de bevalling.
donderdag, maart 27, 2008
Ik weet het ook niet meer
Laatst vroeg iemand aan mij : "Wanneer ga je nog eens posten in je blog." Ik ga er vanuit dat dit eerder uit beleefdheid was dan uit interesse voor mijn blog. Ik was ook verwonderd dat mijn blog gelezen werdt. Maar eigelijk had ie wel gelijk. Het was dan ook alweer enkele maanden geleden dat ik nog gepost had.
Wat is er dan gebeurt? Wel eigelijk van alles en niks. Van alles zoals in "private matters die ik beter niet in een blog zet omdat ze nu eenmaal niet grappig of interessant zijn voor de occasionele bezoeker". Niks zoals in "de moeite niet om te vermelden". Ja mijn leven gaat zijn gangetje, niks speciaals, niks spectaculairs, als je er bij gaat stilstaan dan is het best wel saai.
Is er dan echt niks wat mijn dag kleurt buiten VTM (sarcastisch bedoeld. Ik kijk quasi nooit VTM) ?
Ik heb leren pokeren. Fun, lachen geblazen, afgaan als een gieter, enz... Pokeren is een spel waarmee je geld kan verdienen en nog meer kan verliezen. Aangezien ik een plankierkaarter ben speel ik dus nooit voor (veel) geld. Mijn kroost moet ook nog eten. Maar ik leer het van een expert, iemand die verduiveld goed kan bluffen en weet wanneer hij moet "folden". Hoeft het nog gemeld dat ik meestal fold als ik niet zou moeten folden en niet fold als ik dat beter wel doe. But it's fun dus kan ik wel een avondje smaken onder friends. Mijn dochtertje is 11 en ze wou eens persé meedoen. Hahaha -gemene ik- zal ik toch niet de eerste zonder chips zitten.
Niet dus.
Binnenkort gaan we eens onder collega's een initiatieavondje plannen, gewoon voor de lol en om het wat beter te leren. Ik heb nu al zo'n vaag voorgevoel dat mijn chips snel verdeeld zullen zijn onder mijn medespelers. Fun dus...
Moet ik nog 40 worden en ik wordt opa. Onze oudste dochter wordt moeder, oeps, mama moet ik zeggen en ik heb al eens op tafel geklopt: ik wil niet opa genoemd worden. Ik dacht eerder aan "bompa". Dat vind ik nu nog eens leuk klinken : "Den Bompa". Mijn halve trouwboek vond bompa maar niks dus had dochterlief voorgesteld om er dan maar "Opi" van te maken. What The F*ck ?! Opi ??!! Waar halen ze het vandaan. Dochterlief wordt dus mama en vrouwlief is aan het plannen geslagen, nog erger als toen ze zelf een nazaat verwachte. De babyshops in de wijde omtrek zijn niet meer veilig. Ben ik mijn madam kwijt zit ze in een babywinkel. Vroeger dacht ik dat ze in de babywinkels baby's verkochten. Ze lagen namelijk in de etalage ! Bleek dat het om mannequinpoppen te gaan in babyformaat. Ik dacht dat kinderarbeid verboden was. Weer een illusie armer. Baby's, klein mannen, kinderen. Het is me wat. Steeds maar die vragen : "Papa wat is dit?" "Papa waarvoor dient dat?" De pure rust zijnde antwoord ik natuurlijk op hun vragen. Ze moeten tenslotte leren en vooruit raken in het leven. 't Mag alleen niet te lang duren. Maar ik word dus Opi. Wees gewaarschuwd: de eerste de beste die mij Opi noemt in het bijzijn van derden zal de eerste 15 minuten er niet moeten aan denken van op een normale manier op een stoel te gaan zitten. Die krijgt van mij een shot onder zijn achterste waar hij 14 dagen nadien nog van nabibbert.
Da's niet waar hoor... ik ben tegen geweld.
Hoedanook, ik zal er aan moeten wennen of met een aanvaardbaar alternatief op de proppen moeten komen voor -godbetert- "Opi".
Waar dit gaat eindigen ? Ik weet het ook niet meer...
Binnenkort mag ik nog eens feesten ook. M'n buddy -laten we hem voor 't gemak Mr T. heten- gaat trouwen. Den dommerik :-). Nee serieus. 't Werd tijd... Nee echt serieus nu. Ik wens hem en zijn toekomstig vrouwtje 't allerbeste en veel geluk. Ook met het mr of miss T-tje dat op komst is.
Mr T gaat huwen en ik mag mee feesten. Ze gaan het hun nog beklagen denk ik... ze mijn laten mee feesten. Ik kijk er echt naar uit. 't Gaat fun worden. Feestvarken GM in full force. Feesten gelijk de beesten... ik zal maar niet teveel overdrijven of mijn invitatie wordt geannuleerd. Eerst even dit ter zijde: Mr T is niet die kwiet van The A-Team zulle. Nee de vergelijking gaat niet op. Hij -mijn Mr T dus- heeft nog al zijn haar, geen hanekam noch een ijzerwinkel rond zijn hals. 't Is te zeggen : toch niet de laatste keer dat ik 'm gezien heb. Feesten in mei dus. Ik hoop dat het niet uit de hand loopt zodat ik 's anderendaags verplicht ben toe te geven wanneer men vraagt hoe de trouwerij was : "Ik weet het niet meer."
Nog iets "weird" meegemaakt? Toch wel. Ex-collega's die tegen alle verwachtingen in een draai aan hun leven gegeven hebben. Niet eentje van 90° maar van 180° en meer ga ik daar niet over vertellen. Als ze dit lezen : "Ik ben jullie nog niet vergeten. Maar jullie mij blijkbaar wel..." en gelijk hebben ze ;-). Hoe die bocht er gekomen is...ik zou het niet weten.
Ten slotte nog even iets over emancipatie. Waarom zijn er weinig mensen van het "female gender" die zich geroepen voelen om in de IT support aan de slag te gaan? Mannen, het is triestig: Ik heb er enkele nieuwe collega's bij, allemaal mannen. Waarom eens geen leuke nurdy meid ? Moet toch kunnen. Die moeten er toch ergens zijn? Waarom niet in mijn team? Het zal wel niet aan mij liggen, zeker weten.
Als deze indringende oproep geen effect heeft dan weet ik het ook niet meer.
Mijn Opi zaliger zei altijd : "Hoe minder je weet hoe minder je moet onthouden. Zo simpel is het." Toen ik dan de zondag mijn zakgeld kwam aftroggelen zei hij steeds gevat : "Heb je uwe zondag niet al gekregen?" Waarop ik :"Ik weet het ook niet meer.... Opi".
Wat is er dan gebeurt? Wel eigelijk van alles en niks. Van alles zoals in "private matters die ik beter niet in een blog zet omdat ze nu eenmaal niet grappig of interessant zijn voor de occasionele bezoeker". Niks zoals in "de moeite niet om te vermelden". Ja mijn leven gaat zijn gangetje, niks speciaals, niks spectaculairs, als je er bij gaat stilstaan dan is het best wel saai.
Is er dan echt niks wat mijn dag kleurt buiten VTM (sarcastisch bedoeld. Ik kijk quasi nooit VTM) ?
Ik heb leren pokeren. Fun, lachen geblazen, afgaan als een gieter, enz... Pokeren is een spel waarmee je geld kan verdienen en nog meer kan verliezen. Aangezien ik een plankierkaarter ben speel ik dus nooit voor (veel) geld. Mijn kroost moet ook nog eten. Maar ik leer het van een expert, iemand die verduiveld goed kan bluffen en weet wanneer hij moet "folden". Hoeft het nog gemeld dat ik meestal fold als ik niet zou moeten folden en niet fold als ik dat beter wel doe. But it's fun dus kan ik wel een avondje smaken onder friends. Mijn dochtertje is 11 en ze wou eens persé meedoen. Hahaha -gemene ik- zal ik toch niet de eerste zonder chips zitten.
Niet dus.
Binnenkort gaan we eens onder collega's een initiatieavondje plannen, gewoon voor de lol en om het wat beter te leren. Ik heb nu al zo'n vaag voorgevoel dat mijn chips snel verdeeld zullen zijn onder mijn medespelers. Fun dus...
Moet ik nog 40 worden en ik wordt opa. Onze oudste dochter wordt moeder, oeps, mama moet ik zeggen en ik heb al eens op tafel geklopt: ik wil niet opa genoemd worden. Ik dacht eerder aan "bompa". Dat vind ik nu nog eens leuk klinken : "Den Bompa". Mijn halve trouwboek vond bompa maar niks dus had dochterlief voorgesteld om er dan maar "Opi" van te maken. What The F*ck ?! Opi ??!! Waar halen ze het vandaan. Dochterlief wordt dus mama en vrouwlief is aan het plannen geslagen, nog erger als toen ze zelf een nazaat verwachte. De babyshops in de wijde omtrek zijn niet meer veilig. Ben ik mijn madam kwijt zit ze in een babywinkel. Vroeger dacht ik dat ze in de babywinkels baby's verkochten. Ze lagen namelijk in de etalage ! Bleek dat het om mannequinpoppen te gaan in babyformaat. Ik dacht dat kinderarbeid verboden was. Weer een illusie armer. Baby's, klein mannen, kinderen. Het is me wat. Steeds maar die vragen : "Papa wat is dit?" "Papa waarvoor dient dat?" De pure rust zijnde antwoord ik natuurlijk op hun vragen. Ze moeten tenslotte leren en vooruit raken in het leven. 't Mag alleen niet te lang duren. Maar ik word dus Opi. Wees gewaarschuwd: de eerste de beste die mij Opi noemt in het bijzijn van derden zal de eerste 15 minuten er niet moeten aan denken van op een normale manier op een stoel te gaan zitten. Die krijgt van mij een shot onder zijn achterste waar hij 14 dagen nadien nog van nabibbert.
Da's niet waar hoor... ik ben tegen geweld.
Hoedanook, ik zal er aan moeten wennen of met een aanvaardbaar alternatief op de proppen moeten komen voor -godbetert- "Opi".
Waar dit gaat eindigen ? Ik weet het ook niet meer...
Binnenkort mag ik nog eens feesten ook. M'n buddy -laten we hem voor 't gemak Mr T. heten- gaat trouwen. Den dommerik :-). Nee serieus. 't Werd tijd... Nee echt serieus nu. Ik wens hem en zijn toekomstig vrouwtje 't allerbeste en veel geluk. Ook met het mr of miss T-tje dat op komst is.
Mr T gaat huwen en ik mag mee feesten. Ze gaan het hun nog beklagen denk ik... ze mijn laten mee feesten. Ik kijk er echt naar uit. 't Gaat fun worden. Feestvarken GM in full force. Feesten gelijk de beesten... ik zal maar niet teveel overdrijven of mijn invitatie wordt geannuleerd. Eerst even dit ter zijde: Mr T is niet die kwiet van The A-Team zulle. Nee de vergelijking gaat niet op. Hij -mijn Mr T dus- heeft nog al zijn haar, geen hanekam noch een ijzerwinkel rond zijn hals. 't Is te zeggen : toch niet de laatste keer dat ik 'm gezien heb. Feesten in mei dus. Ik hoop dat het niet uit de hand loopt zodat ik 's anderendaags verplicht ben toe te geven wanneer men vraagt hoe de trouwerij was : "Ik weet het niet meer."
Nog iets "weird" meegemaakt? Toch wel. Ex-collega's die tegen alle verwachtingen in een draai aan hun leven gegeven hebben. Niet eentje van 90° maar van 180° en meer ga ik daar niet over vertellen. Als ze dit lezen : "Ik ben jullie nog niet vergeten. Maar jullie mij blijkbaar wel..." en gelijk hebben ze ;-). Hoe die bocht er gekomen is...ik zou het niet weten.
Ten slotte nog even iets over emancipatie. Waarom zijn er weinig mensen van het "female gender" die zich geroepen voelen om in de IT support aan de slag te gaan? Mannen, het is triestig: Ik heb er enkele nieuwe collega's bij, allemaal mannen. Waarom eens geen leuke nurdy meid ? Moet toch kunnen. Die moeten er toch ergens zijn? Waarom niet in mijn team? Het zal wel niet aan mij liggen, zeker weten.
Als deze indringende oproep geen effect heeft dan weet ik het ook niet meer.
Mijn Opi zaliger zei altijd : "Hoe minder je weet hoe minder je moet onthouden. Zo simpel is het." Toen ik dan de zondag mijn zakgeld kwam aftroggelen zei hij steeds gevat : "Heb je uwe zondag niet al gekregen?" Waarop ik :"Ik weet het ook niet meer.... Opi".
Abonneren op:
Posts (Atom)
