't Was Weekend

Zaterdag. De werkweek zit erop. Rust. Uitblazen, uitslapen, enz...
Niets van dat in mijn geval.
‘t Was weer eens zover : Klustijd. Zaterdagen zijn gevaarlijke momenten voor mezelf omdat ik dan van hogerhand word opgelegd om mijn Bob de bouwer of Kabouter Klus kostuum aan te trekken. Vandaag was het dus niet anders.

Geen kaders deze keer maar de Badkamer. We hadden weer zo’n afdankertje van een badkamermeubel gekregen van de alleenwonende dochter. Ze vonden het ding zo mottig dat ze er niet snel genoeg vanaf konden. Mijn halve trouwboek zag dat even anders en vond het een aardige aanwinst voor onze badkamer.
De schroevendraaiers, engelse sleutels en ander fraai werkmateriaal - oehh ik haat dat woord- in de aanslag en we konden eraan beginnen.

‘k Was nog niet goed bezig of er kwam al iets tussendoor.

Deze zomer hadden we een kattenren gemaakt. Een kattenren dient om dus uw katten van de buitenlucht te laten genieten zonder dat de buren er last van hebben. Vooral die duivenmelker enkele huizenblokken verder heeft daar verschrikkelijk last van. Als hij nog maar een kat ruikt ligt het vergif al klaar. Maar dat hij om 8 uur ‘s morgens, de fluit in de aanslag, op zijn duivenkot staat om al fluitend zijn gevederde vriendjes te lokken die een uur eerder in Barcelona zijn gelost en op die manier de halve wijk uit de slaap haalt, da’s geen hinder en ik heb er ook geen vergif tegen.
Jammer.
Dus de kattenren zorgt ervoor dat onze schatten een beetje in de buurt blijven maar ze begint serieus van haar pluimen te laten (die kattenren dan, niet de katten). Onze Gabber had een gaatje gevonden en vond het leuk om op safari te trekken samen met zijn collega katten en katinnen.
Daar moest dus dringend iets aan gedaan worden, dus alles laten vallen en tegen 100 per uur terug naar beneden en alle gaten gaan dichten. Nadat dat jobke was geklaard heb ik nog eens gemeen naar onze beteuterde katjes gegrinnikt en ging dan weer over tot de wanorde van de dag: de badkamer.

Ik vraag me eigelijk af of die kerel op zijn duiventil eigelijk wel beseft dat wanneer zijn duiven worden losgelaten om 7 uur ‘s morgens in Barcelona, die beestjes onmogelijk om 8 uur al terug in Vlaanderen zijn. Tenzij hij zijn duiven heeft opgedreven middels doping of voorzien heeft van straalaandrijving. Maar dan nog.

Terug op de badkamer. Eerst diende ik de oude wasbak te verwijderen en dat ging vlot. Hadden jullie niet verwacht. Het stak ook niet zo nauw. Een breukje meer of minder kon geen kwaad, ‘t moest toch buiten.
Maar daarna... De kast met de mooie wasbak aangesleept en aangesloten op de waterleiding en de afvoer. Toegegeven aanvankelijk kwam er enkel koud water uit de warmwaterkraan en vise-versa maar da’s beginnersgeluk.
Recyclage vind ik een mooi woord en inderdaad er moet iets gebeuren aan de vuilnisberg. Maar ik ben het containerpark niet he! Nu die kast viel nog wel mee in die zin dat ik mij al eens mocht vergissen van schroef omdat er toch meer gaten voorzien waren dan ik schroeven had.
Het verliep wonderwel als van een leien dakje (waarop een paar leien ontbreken) dus al bij al...enfin ja... het leek op een badkamermeubel bij het beëindigen der werkzaamheden. Maar men moet wel rekening houden met het feit dat je van een oud ding geen hypermodern designmeubel kan maken. Ik ben Ikea niet. Trouwens als je al eens regelmatig een kastje van een meubelwinkel kaliber Ikea in elkaar hebt ‘geraden’ dan kan een meubelassemblage uit het vuistje; zoals in het geval van ons badkamermeubel; geen probleem zijn.
Die plannetjes die bij de meeneemmeubelen worden meegeleverd lijken nergens op. Meestal heb je de indruk, wanneer je alle onderdelen eens bekijkt, dat je precies een ander kastje hebt dan op het plannetje. Een vriend van me zei ooit: “Ik begrijp het niet. Jij bent in staat om van een keukenkast een bed te maken.” Ik begreep ‘m ook niet maar achteraf bekeken zat er een grond van waarheid in diens bewering.

Zondagmorgen 9 u 30: Wie heb ik aan de lijn hallo hallooo.... Vriendin van moeder de vrouw of we deze namiddag eens op de koffie kwamen. Tuurlijk, waarom niet? Gezellig... en of ik dan ook meteen even haar PC op punt kon zetten. De virusscanner had het begeven en deed haar computer zo traag werken dat ze dat kreng van een virusscanner maar van de PC had gekeild. Nu werkte haar computer sneller maar... sommige dingen deden niet wat ze moesten doen en er verdwenen bestanden van haar PC.
Een grondige virusscan bracht echter de oplossing. Schijf zat natuurlijk weer goed vol van die ondingen. Twee uur later was de klus echter geklaard en was mijn koffie koud. Ik kan niet werken en drinken tegelijkertijd.
Terug thuis had de schoonzoon is spé een schermpje afgezet dat hij op overschot had. Het zou best handig zijn om het verrekte oude scherm eens te vervangen. Ik heb dus het oude 15 inch scherm vervangen door het nieuwe...en gans het bureau mogen herschikken. Een 21 inch crt scherm in de plaats zetten van een 15 inch is geen sinnecure. Het scherm alleen al neemt nu 2/3de van het bureau in en je kijkt je er geheid scheel op van zo dichtbij.

En nu tijd om eens iets anders te gaan doen. De afwas. Eerst even deze blog bijwerken, daarna TV kijken en slapen want morgen is het weer zover: Werkdag. Eindelijk rust !