woensdag, februari 01, 2006

Honey I'm back !!!

Je kent het waarschijnlijk wel: Een van je klanten loopt om één of andere reden over naar de concurentie nadat je uren gezwoegt hebt om zijn levensbedreigend probleem op te lossen. De arme drommel slaagt er echter niet in om je kinderlijk eenvoudige instructies om te zetten in de praktijk. De onherroepelijke scheiding is nakend en onvermijdelijk.
Op zo'n momenten is het heel droevig en ik pink dan ook, overgevoelig als ik ben, een traantje weg.

Yeah right !

Groot is de verrassing als je op het einde van je werkdag een telefoontje krijgt van iemand die dolenthousiast van wal steekt met de zinsnede : "Hallo ! Goed Nieuws ! Ik was weg bij u maar ik kom terug !"
De eerste reactie is dan : "Okee nieuwe klant" tot de persoon in kwestie verder gaat en de identiteit meer en meer duidelijk word. Zo duidelijk dat je enthousiasme omslaat in panische angst en de doemscenaroio's weer de kop opsteken. Dan begin je ostentatief de klok in de gaten te houden. Nog een kwartiertje. Hoe meer vragen er komen hoe angstiger je word. Zo angstig dat je serieus je best moet doen om niet al gillend het bureau uit te rennen.
Nu ja op het eind zal het allemaal wel meevallen troost ik mezelf met de gedachte wanneer ik moe maar tevreden huiswaarts keer.

Er is nog een categorie trouwens : de voorspelbare klant. Dit type klant is zo voorspelbaar dat je wanneer de telefoon rinkelt en je het nummer ziet verschijnen al weet wat je gaat moeten antwoorden. Als dit fenomeen de kop opsteekt dan ben je tevreden dat het niet té regelmatig voorkomt. Een mens zou bijna gaan denken dat hij paranormaal begiftigd is. Mijn paranormale begaafdheid beperkt zich thans tot het meest voorspelbare. Ik ben dan ook een beginnend paranormalist (of hoe noem je dat?).

Wat ik kan voorspellen :
- Ik kan met een foutmarge van 10% voorspellen wanneer m'n bus komt. Daarbij komt dat ik dus ook nogal zeker kan voorspellen wanneer ik zal thuis zijn.
- Ik kan met zekerheid ook voorspellen dat dit jaar Pasen op een zondag valt en Paasmaandag de dag na Pasen.
- Ik heb ook een glazen bol (zo'n plasmading). Ik kan met kwasie zekerheid voorspellen dat ik er niet kan afblijven. Die bliksemmetjes zijn verleidelijk. Vingers op de bol en het ding knettert. Ik hoop alleen dat dat geen nefaste invloed heeft op mijn fertiliteit die elektrische stroom. Men zegt dat van een GSM aan je oor je hersenen gaan koken. De link was snel gelegd en dus mijn GSM zit nooit, jamais in mijn broekzak.
- Er zijn nog van die dingen die ik hier liever in het midden laat.


Tot dezelfde categorie (als hierboven) behoren ook diegenen die jou kunnen zeggen wie er in het gebouw -waar zijzelf notabene kilometers vandaan zitten- wel of niet aanwezig is. Ik blijf het creepy vinden hoedanook.

Tegenwoordig heb ik de indruk dat ik word geleefd. De enige remedie die kan helpen is verstand op nul zetten, automatische piloot aan en dan doen wat je moet doen of wat er van je verwacht word wat je zou moeten doen. Proberen anticiperen op wat gaat komen en niet té lang blijven stilstaan bij wat voorbij is. Kortom gewoon het beste er van maken. Want hoe dat je het draait of keert : Doe ik dat niet dan word ik geheid simpel

Geen opmerkingen: